Susan in de overgang
vrijdag 28 maart 2014
Mijn nieuwe hondjes.
Die vachtjes, die oogjes, die lijfjes.
Ze blijven altijd klein, worden maximaal vijf jaar, ze laten zichzelf uit,
ik kan ze aaien, eindeloos knuffelen, ze kunnen geen dag zonder me en
nemen me zoals ik ben.
Zijn ze niet geweldig?
Geen opmerkingen:
Een reactie posten
Nieuwere post
Oudere post
Homepage
Abonneren op:
Reacties posten (Atom)
Geen opmerkingen:
Een reactie posten