SITUATIE: je zit in
een bar, je hebt flink oogcontact met een knapperd, je krijgt een drankje
aangeboden, je schuift een stukje dichterbij, hij lacht zijn mooie tanden bloot
en vertelt over zijn huis in Bloemendaal, zijn oldtimer, zijn wijnkelder, zijn
tweede optrekje in Andalusië, zijn aandelen in Victoria Secret, zijn privé
jet, zijn feestjes met George
Clooney en …. zijn eenzaamheid.
SLIK.
Je schuift nog een stukje dichterbij, hij kijkt je diep in je ogen, violen snerpen, je adem stokt en je hoort hem denken: ‘ze ziet er heel goed uit, maar hoe oud zou ze zijn?‘
Je schuift nog een stukje dichterbij, hij kijkt je diep in je ogen, violen snerpen, je adem stokt en je hoort hem denken: ‘ze ziet er heel goed uit, maar hoe oud zou ze zijn?‘
KNAL!!!
Op dat moment trap je
even hééél nonchalant tegen je handtas aan waar een heel klein ienie mienie
O.B.tje (niet zo’n super, super plus joekel) uitrolt, die vlak voor zijn voeten
tot stilstand komt….
Waarop jij met een charmant blosje op je wangen giechelend uitroept: oeps, wat is dat nou?
Waarop jij met een charmant blosje op je wangen giechelend uitroept: oeps, wat is dat nou?
Hij razendsnel
een rekensommetje maakt, van zijn kruk springt, het kleinood opraapt en hem
demonstratief overhandigt met de woorden:
‘Schatje, ik geloof
dat wij nog een mooie LANGE
toekomst voor
ons hebben. Ga je morgen met me mee naar de Galapagos eilanden?'
THE END.
(Hij is goed, hè?
Binnenkort een keertje testen)