typje begint te roepen:
HELLUP, IK WORD BIJNA DERTIG, ZOOOO OUD, O MY GOD, O MY GOD,
DERTIG DAN BEGINT DE AFTAKELING, ZOOO ERRRRUGG,
IK GA BIJNA DOOOOD!!
En jij daar als flinke veertigplusser tussenzit en haar het liefst wat zou aandoen,
maar dat je om de lieve vrede te bewaren met een zuinig lachje antwoordt:
schat ik proost erop.
Nou zo'n collega heb ik: Katinka!
Zij heeft in de kantine van de week wel tig keer geroepen dat ze vrijdag
DERTIG WORDT. OOOOH… ZO ERRUG, ZO VERSCHRIKKELIJK….
OOOOOH, IK VOEL ME ZOOO BEJAARD, ZO OUD!!
Goed, Katinka. DAT IS DUIDELIJK.
Laat ik nou als personeelsfunctionaris altijd de verjaardagen organiseren van al
mijn collega's. Jawel.
Dus heb ik vandaag haar stoel versierd en een taart besteld.
PAK AAN, KATINKA.
Kreeg ze me toch een wegtrekker.
ZE WERD TER PLEKKE GRIJS.
Och SORRY, Katinka, zei ik. Ik ben toch ZOOO vergeetachtig.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten